از مراسم تولد بین ترکمن ها در گذشته این بود که معمولا کودک، در خانه ی پدری و تحت نظر زن قابله متولد می شد. ولی امروزه با توجه به پیشرفت سطح زندگی و توجه به سلامت کودک و مادر، کودک در بیمارستان و تحت نظر پزشک متولد می شود.

از مراسم تولد بین ترکمن ها در گذشته این بود که معمولا کودک، در خانه ی پدری و تحت نظر زن قابله متولد می شد. ولی امروزه با توجه به پیشرفت سطح زندگی و توجه به سلامت کودک و مادر، کودک در بیمارستان و تحت نظر پزشک متولد می شود.
از وظایف زن قابله که ترکمن ها «گووک انه» می نامند بریدن ناف و شست و شوی نوزاد در آب نمک بود. امروزه نیز بعد از اینکه کودک و مادر از بیمارستان ترخیص می شوند و به خانه می آیند، زنان فامیل کودک را در آب نمک شستشو می دهند.
بعد از آن، از آخوند محل دعوت می کنند تا کلام خدا را در گوش نوزاد تلاوت کند یعنی اذان بگوید تا از همان ابتدا با صدای دین آشنا شود. پس از آن - معمولا هفتمین روز تولد- جشن تولد بر پا می کنند. در این جشن فقط زن های فامیل و همسایگان دعوت می شوند و با غذای مخصوصی با نام «بولامه» از مهمانان پذیرایی می شود.

ترکمن ها پسران خود را معمولاً بین سال های دوم تا چهارم تولد و در روز چهار شنبه ختنه می کنند. انتخاب روز چهارشنبه برای چنین مراسمی، علت مذهبی دارد؛ زیرا که ترکمن ها چهار شنبه را خوش یمن می دانند.
ترکمن ها پس از پایان عمل ختنه خطاب به کودک می گویند « قوچ بؤلدی » یعنی قوچ شد و مقصود اشاره است به توانمندی و باروری قوچ که ترکمن ها به آن اعتقاد دارند. بر اساس این اعتقاد است که بعضی از ترکمن ها موی سر کودک خود ر ا تا 7 سالگی به صورت سر قوچ اصلاح می کردند و به آن، قولپاق می گفتند. کودکی که قولپاق داشت، قولپاقلی نامیده می شد.

در اين دنياي ماشينی ، شايد خيلی از نسل جديد ترکمن ها هم ندانند که آداب و رسوم عزا چگونه است و در زمان فوت کسی، چگونه بايد در مراسم فاتحه خوانی متوفی شرکت کرد و اصولاً در اين گونه مراسم چه بايد کرد و چه عباراتی را بايد گفت. بر همين اساس ، نگارنده در اين مختصر قصد دارد ضمن اشاره به برخی از آداب مرسوم در بين ترکمن ها به هنگام عزا، جملات و اصطلاحاتی را برشمارد که معمولاً در اين گونه مراسم بيان می شود.
 

آيين آق آش يا جشن 63 سالگي يكي از مراسم مربوط با پيامبر است. هر ترکمن وقتی 63 سال می شود به افتخار 63 سال زندگی پر ارج و با عزت پیامبر اکرم (ص) جشن بر پا می کند.در اين مراسم، ریش سفید ها، آخوند ها، طلبه ها و اقوام دور و نزدیک، دعوت می شوند.
و با ذبح گوسفندی سفید ولیمه می دهند و غذاهايي به رنگ سفيد طبخ شده و فردي كه روز تولدش جشن گرفته مي شود، به دست روحانی محل دُون می پوشد. دُون پیراهنی با دامن بلند است که تا زیر زانو می رسد و نشانه ای از پوشش حضرت رسول اکرم(ص) است. اگر ولیمه دهنده زن باشد چارقدی سفید بر سر او می اندازند. اين جشن نمادي است كه افراد پس از اين روز از بدي ها و تيرگي ها فاصله گرفته و رفتار شايسته اي در پيش مي گيرند.